Co zalicza się do dopalaczy? Nie dla każdego jest jasne czym właściwie są substancje, które od więcej niż kilku lat wywołują szum w mediach. Są to środki psychoaktywne, które nie są objęte oficjalnym zakazem antynarkotykowym. Oznacza to, że można je legalnie kupić w sklepach czy w Internecie. Główny składnik dopalaczy, który nie figuruje na liście w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii to benzylopiperazyna (BZN). Jej działanie można porównać do działania amfetaminy. BZN przyspiesza tętno i bardzo łatwo uzależnia. Dopalaczy na rynku jest całe mnóstwo, m.in. mieszanki ziołowe, grzyby, kadzidełka, proszki czy nawet znaczki do lizania. Szczególnie popularne wśród młodzieży ze względu na łatwy dostęp. Są dużym obciążeniem dla układu krążenia. Ich regularne zażywania może poważnie uszkodzić układ nerwowy czy wpłynąć na krążenie, a co za tym idzie doprowadzić do uszkodzenia serca, problemów z ciśnieniem, a nawet śmierci. 

Faktem, z którego niewiele osób zdaje sobie sprawę, jest to, że jednym z najbardziej znanych dopalaczy jest cukier. Puste kalorie dostarczają dzieciom rodzice. Na dłuższą metę takie postępowanie może doprowadzić do zmian w organizmie, większej podatności na uzależnienia, wykształcenia się w organizmie potrzeby zażywania cukru i substancji pobudzających. Chemia, cukier i konserwanty mogą doprowadzić do alergii, nadpobudliwości czy problemów emocjonalnych. Wzbudzającymi większe podejrzenia, ale wciąż lekceważonymi dopalaczami są napoje energetyczne. Po ich odstawieniu mogą pojawić się podobne objawy, jak przy zespole abstynencji alkoholowej. Dopalacze to źródło zarobku dla wielu nieodpowiedzialnych przedsiębiorców. Twórcy prawa nie nadążają z umieszczaniem groźnych substancji na odpowiedniej liście, produkowane są tak szybko! Jak zwiększyć swoją świadomość w kwestii dopalaczy? Jak rozpoznać i zacząć leczyć uzależnienie?

Niestety, szeroka gama dostępnych dopalaczy utrudnia zidentyfikowanie substancji wywołującej uzależnienie. Czy były to tzw. party pills, a może susze? Taka identyfikacja wymaga szeregu specjalistycznych badań. Ważne jest zidentyfikowanie problemu i, szczególnie w przypadku dzieci, delikatna i wyrozumiała rozmowa o uzależnieniu. Uzależniony sam powinien być świadomy swojego uzależnienia i wyrażać chęć pozbycia się problemu. Kiedy już rozpoznamy niebezpieczną substancję, należy zbadać poziom zaawansowania uzależnienia. W zależności od zmian w organizmie może okazać się potrzebna detoksykacja. Dołączyć do niej powinna oczywiście terapia psychologiczna, która pozwoli na całkowite pozbycie się uzależnienia i uświadomi pacjenta, jak pracować nad sobą w przyszłości.