Uzależnienie… Brzmi przerażająco. Przez wielu kojarzone jest z wyrokiem i sytuacją bez wyjścia. Prawda jest jednak zgoła inna. Wyjście z uzależnienia jest możliwe i wielu dokonało go z długotrwałym, a w większości przypadków dożywotnim skutkiem. Czym właściwie jest uzależnienie? To stan, w którym dany nawyk, czynność czy używka są nam tak potrzebne, że nie pozwalają wykonywać codziennych czynności i mają wpływ na nasze relacje lub życie zawodowe. Muszę zapalić zanim to zrobię, muszę iść na zakupy, żeby się pocieszyć. Możliwości jest wiele. Tak samo, jak możliwości wyleczenia uzależnienia. Bardzo ważne w tym procesie jest wsparcie bliskich i może okazać się niezwykle leczącym czynnikiem. Jednak wytrwanie przy uzależnionym nie jest prostym zadaniem. Oto kilka rad dotyczących tego, jak poradzić sobie z uzależnieniem bliskiej nam osoby.

Uzależniony podczas terapii może zachowywać się agresywnie. Odzwyczajanie się od destrukcyjnej używki jest ogromną zmianą i wejściem w nowe życie. Wiążą się z nim bardzo silne negatywne emocje, jak smutek, złość, rezygnacja. Uzależniony może szukać czegoś, co zastąpi mu daną używkę lub czynność. Warto przygotować się na niespodziewane, przykre reakcje. Jeśli zdamy sobie sprawę z tego, że uzależnienie jest schorzeniem psychicznym, nad którym niezwykle trudno zapanować, łatwiej będzie poradzić sobie z wyzwaniami, które stawia przed nami życie z uzależnioną osobą.

Jak postępować z uzależnionym? Przede wszystkim delikatnie. To na pewno duże wyzwanie, ale postarajmy się być wyrozumiali i nie oskarżać cierpiącego. Podkreślanie, że to wszystko jego lub jej wina oraz ocenianie nie pomogą, a mogą zniechęcić do wytrwania w leczeniu. Dajmy uzależnionej osobie przestrzeń do odpoczynku i rozmyślań. Uzależnienie jest tylko wynikiem głębszego problemu psychicznego, który wymaga rozpracowania. Terapia to trudny i długi proces, w którym uzależniony nie tylko odzwyczaja się od danej substancji lub czynności, ale też poznaje siebie i stara się na nowo poukładać swoje życie. Zachęcajmy do walki, motywujmy i pytajmy, jak czuje się uzależniony.

W niektórych przypadkach takie podejście jest niemal niemożliwe. Pamiętajmy, że nasza higiena psychiczna jest najważniejsza. Uzależnienie powinno być przede wszystkim problemem uzależnionego. Dajmy sobie przestrzeń na odpoczynek, spotkania ze znajomymi, relaks. Uzależniony nie powinien pochłaniać całego naszego czasu. Jeśli zależy nam na kontakcie z cierpiącym, starajmy się go utrzymać, ale nie kosztem własnego zdrowia i granic.