Czym właściwie jest niesławne delirium alkoholowe? Nazywane jest również majaczeniem alkoholowym albo białą gorączką. Pojawia się, gdy osoba uzależniona od alkoholu nagle przestanie pić. Objawia się zaburzeniami świadomości, do których możemy zaliczyć urojenia, iluzje czy omamy.

Kiedy pojawia się delirium?

Zjawisko majaczeń alkoholowych jest bezpośrednio związane z alkoholizmem, czyli uzależnieniem od spożywania alkoholu. Stałe przyjmowanie napojów odurzających sprawia, że organizm przywyka do nich. Doprowadza to do zwiększenia wrażliwości tzw. receptorów dopaminowych znajdujących się w ośrodkowym układzie nerwowym. Produkowana przez nie dopamina jest uznawana za związek odpowiadający za szczęście. Zdecydowana większość uzależniających substancji psychoaktywnych działa pobudzając produkcję dopaminy i zwiększając jej stężenie w mózgu. Nagłe odstawienie lub znaczące ograniczenie narkotyków czy alkoholu skutkuje obniżeniem stężenia dopaminy w układzie nerwowym co może nieść ze sobą stany depresyjne, głód narkotykowy czy właśnie delirium alkoholowe. Rozwija się ono w przeciągu dwóch-trzech dni od odstawienia alkoholu etylowego. Zwykle trwa, podobnie, ok. dwóch-trzech dni, lecz w ekstremalnych przypadkach może przeciągnąć się nawet do tygodnia. Do eskalacji objawów dochodzi najczęściej w godzinach nocnych.

Jak przebiega delirium?

Alkoholowa biała gorączka wiąże się z bardzo nieprzyjemnymi symptomami:

• Drgawki / drżenie mięśni;
• Nadmierne pocenie się;
• Przyspieszone, nienaturalne tętno;
• Wzrost temperatury;
• Mdłości i wymioty;
• Wahania nastrojów — nagłe przechodzenie od dobrego samopoczucie do stanów lękowych, chandry czy melancholii;
• Niespokojny sen (mówienie przez sen, przebudzanie się);
• Uczucie niepokoju i lęku — odczuwany dyskomfort, a nawet strach może prowadzić do wzrostu agresji;
• Halucynacje i zwidy — po odstawieniu nadużywanego alkoholu mogą pojawić się nieprzyjemne omamy wzrokowe i słuchowe. Osoby przechodzące przez delirium słyszą urojone głosy i dźwięki. Mogą również widzieć ludzi, którzy są dla nich zagrożeniem, a nawet nierealistyczne potwory;
• Brak orientacji w czasie i przestrzeni — niemożność określenia miejsca i czasu, w którym znajduje się cierpiący. Czasem mogą to być nawet problemy z określeniem własnej tożsamości.
• Utrudniony kontakt z otoczeniem — powolne procesy myślowe, osłabiona koncentracja, problemy z wypowiadaniem się i logicznym ułożeniem myśli.

Pierwszym objawem, który może zwiastować delirium są zwykle problemy z zasypianiem. Już kolejnego dnia po pojawieniu się bezsenności przychodzi czas na kolejne, jeszcze mniej komfortowe stadia. Osoba przechodząca przez delirium może być niebezpieczna dla otoczenia. Omamy budzą często skrajne uczucie przerażenia. Cierpiący staje się nieustępliwy, agresywny i nieprzewidywalny. Może reagować płaczem, krzykiem, ucieczką lub atakiem na osoby znajdujące się w otoczeniu. Majaczenia mogą prowadzić również do samookaleczeń, a nawet samobójstw. Mniej ekstremalnymi, ale występującymi bardzo często objawami są omamy czucia skórnego lub odczuwane niespodziewanie zapachy lub smaki.

W czasie trwania delirium bardzo ważna jest troskliwa opieka nad cierpiącym. Warto jest zabezpieczyć miejsce, w którym znajduje się majacząca osoba, dbać o stały przyjmowanie wody i oczywiście zasięgnąć porady lekarza. Delirium wiąże się ze spadkiem poziomu czerwonych krwinek i płytek krwi, zmniejszeniem stężenia magnezu i potasu oraz wzrostem składników wątrobowych. Profesjonalna diagnoza to pierwszy krok do leczenia tego schorzenia i ostatecznego wyjścia z uzależnienia.