Uzależnienie na miarę XXI wieku

Zakupoholizm jeszcze do niedawna, nie był traktowany jako rodzaj uzależnienia. Nie od dziś wiadomo, że musimy kupować jedzenie, kosmetyki bądź ubrania.Jednak, czy kupowanie dziesiątej pary butów sportowych jest nam niezbędne do codziennego życia? W którym momencie możemy uznać, że zakupy stają się czynnością , nad którą nie jesteśmy w stanie zapanować? 

Jak rozpoznać pierwsze symptomy uzależnienia?  

Oczywistym stwierdzeniem jest to, że uzależnienie rozpoczyna się w momencie kiedy kupujemy rzeczy, które są dla nas zbędne. Czasem jednak kupujemy sobie nowy kosmetyk bądź sukienkę zwyczajnie na  poprawę humoru. Wtedy również możemy mówić o uzależnieniu? 

Nie, natomiast należy wyznaczyć sobie pewną granicę. Za główne uzależnienie od zaku

pów możemy uznać: 

• Poświęcenie dużej ilości czasu na robienie zakupów kosztem obowiązków zawodowych bądź domowych.
• Obsesyjne myślenie o kupowaniu.
• Przeznaczanie większości budżetu na zakupy – kosztem opłaty za rachunki i podstawowe potrzeby. Często osoba uzależniona zapożycza się u bliskich, bądź w banku.
• Ukrywanie swoich zakupów przed bliskimi osobami. 

Wbrew pozorom ofiarami zakupoholizmu stają się nie tylko kobiety, ale również mężczyźni. Płeć nie determinuje poziomu zagrożenia. Bardziej chodzi tu o zaniżoną samoocenę, samotność i często podatnością na reklamy oraz wszystko co wizualnie wygląda atrakcyjnie i zachęcająco. Kobiety kupują produkty z zupełnie innych kategorii, jednak w dalszym ciągu  są to rzeczy niepotrzebne. 

Jak poradzić sobie z uzależnieniem?

Zanim udamy się do psychologa, bądź psychoterapeuty musimy przyznać się do uzależnienia i nazwać je po imieniu. Ponadto przed rozpoczęciem psychoterapii lub farmakoterapii musimy postanowić, że chcemy zmiany i jesteśmy gotowi by uzyskać pomoc. Wymaga to wiele odwagi i samozaparcia, a w późniejszym stadium musimy nauczyć się robienia zakupów na nowo, co może okazać się ogromną przeszkodą.

Istnieją również grupy wsparcia, które zrzeszają osoby z tym problemem i są potężnym wsparciem w procesie leczenia.

Jeśli zauważasz u siebie bądź u swoich bliskich niepokojące zachowanie nie możesz tego bagatelizować. Na pomoc zawsze jest czas!