Wśród osób, które przeszły leczenie uzależnienia od alkoholu, zdarza się, że niektórzy z nich zastanawiają się, czy po zakończeniu terapii mogą powrócić do picia w sposób kontrolowany. Istnieje wiele zdań na temat tego, czy picie kontrolowane tzn. spożywanie alkoholu w sposób umiarkowany i odpowiedzialny, jest odpowiednim rozwiązaniem dla osób, które już raz pokonały nałóg. Jest to bardzo kontrowersyjny temat, który budzi wiele emocji w społeczeństwie, dlatego wymaga głębszej analizy. Należy skupić się na tym, że powrót do alkoholu po leczeniu jest skomplikowanym zagadnieniem, które trzeba rozważyć, biorąc pod uwagę różne czynniki, takie jak np. mechanizmy uzależnienia, czy prawdopodobieństwo tego, że dana osoba faktycznie będzie piła w sposób kontrolowany.
Picie kontrolowane – definicja
Picie kontrolowane polega na spożywaniu alkoholu w sposób umiarkowany i świadomy, bez popadania w nałóg. Osoba pijąca w ten sposób potrafi ograniczyć ilość alkoholu, który dostarcza do organizmu i robi to wyłącznie w określonych okolicznościach. Uznaje się jednak, że osoby po leczeniu uzależnienia nie są w stanie pić kontrolowanie, ponieważ ich organizm i psychika są zbyt silnie związane z alkoholem, co zwiększa ryzyko nawrotu uzależnienia.
Czy picie kontrolowane jest możliwe?
Temat kontrolowanego picia po leczeniu uzależnienia budzi wiele kontrowersji i jest przedmiotem licznych dyskusji wśród ekspertów. Nie ma jednoznacznej odpowiedzi, ponieważ sytuacja każdej osoby uzależnionej jest unikalna. W wielu przypadkach nawet niewielkie ilości alkoholu mogą stanowić zagrożenie i prowadzić do nawrotu nałogu. Niemniej jednak istnieją osoby, które po terapii potrafią zachować dyscyplinę i spożywać alkohol w sposób kontrolowany.
Różnica między piciem kontrolowanym a uzależnieniem
Uzależnienie od alkoholu to stan, w którym jednostka traci kontrolę nad ilością spożywanego przez siebie alkoholu. Często pije bez umiaru pomimo świadomości negatywnych konsekwencji zdrowotnych czy społecznych, jakie to za sobą niesie. Z kolei picie kontrolowane wymaga zdolności do zachowania rozwagi i świadomego podejmowania decyzji dotyczących spożycia alkoholu. Kluczowe jest zrozumienie tej różnicy, ponieważ osoby uzależnione nie są w stanie tej kontroli odzyskać, co czyni kontrolowane picie przeważnie niemożliwym w ich przypadku.
Zdolność do kontrolowania ilości i częstotliwości spożywanego alkoholu
Jednym z fundamentów picia kontrolowanego jest zdolność do świadomego ustalania granic dotyczących ilości i częstotliwości picia. U osób uzależnionych ta zdolność zanika, ponieważ alkohol gra dominującą rolę w ich życiu. Staje się on głównym sposobem radzenia sobie z trudnymi emocjami, stresem czy lękiem. W takich przypadkach próby ograniczenia spożycia alkoholu do kontrolowanych ilości przez takie osoby są przeważnie skazane na niepowodzenie.
Psychologia uzależnienia a picie kontrolowane
Uzależnienie od alkoholu to problem nie tylko fizyczny, ale również psychologiczny. Substancja ta wpływa na funkcjonowanie mózgu, uzależniając organizm i wywołując zmiany fizyczne. Osoby uzależnione często doświadczają silnego pragnienia sięgnięcia po alkohol (tzw. głód alkoholowy) i mają trudności w radzeniu sobie z emocjami bez jego zażycia. Uzależniony organizm i umysł nie są w stanie rozpoznać, kiedy picie staje się niebezpieczne. Nawet po odbyciu terapii wiele osób zmaga się z trudnościami w utrzymaniu abstynencji, w tym z pokusami powrotu do nałogu.
Zjawisko „ciągłości” uzależnienia
Uzależnienie to proces, który trwa również po zakończeniu leczenia. Zjawisko „ciągłości” uzależnienia polega na tym, że ryzyko nawrotu nałogu istnieje nawet po wielu latach abstynencji. Mechanizmy uzależnienia są tak silnie zakorzenione w organizmie i mózgu tych osób, że w momencie, gdy próbują one pić w sposób kontrolowany to bardzo często na nowo popadają w alkoholizm. Nawroty mogą być wywołane przez stres, problemy emocjonalne lub niewielkie zmiany w codziennej rutynie.
Podjęcie próby kontrolowanego picia po terapii uzależnienia wiąże się z dużym ryzykiem i ogromnymi trudnościami. Uzależnienie to problem, który nie kończy się wraz z końcem leczenia – nawet minimalne ilości alkoholu mogą prowadzić do nawrotu. Dlatego kluczowe jest świadome podejście do kwestii spożywania trunków, edukowanie się w zakresie nałogu oraz korzystanie ze specjalistycznej pomocy. Abstynencja oraz dbałość o kondycję psychiczną są kluczowe dla zachowania życia wolnego od alkoholu.
